IN RUST WE TRUST
Eksperymentalny projekt druku 3D z materiału MGS-1, znanego również jako Mars Global Simulant: pierwszy mineralogicznie precyzyjny symulator marsjańskiego regolitu stworzonog przez Exolithlab z University of Central Florida oraz pierwsza symboliczna ceramika marsjańska. Projekt łączy zagadnienia związane z produkcją cyfrową, cyfrową estetyką, nowatorskimi eksperymentami materiałowymi i aspektem ludzkim w technologii.
Słowa kluczowe: druk 3D, druk gliny, Mars, ceramika, eksperyment, symulator marsjańskiej gliny, archeologia, kosmos
photo: Mars taken by the OSIRIS instrument (www.esa.int/spaceinimage), Curiosity’s Rover Selfie at 'Aberlady’ and 'Kilmarie(mars.nasa.gov), The, Martian pottery 3D printed in the MGS-1 material Model: Espresso2, photo by Marta Flisykowska
Czy w kontekście spekulowanych pomysłów związanych z zasiedleniem i kolonizacją Marsa (Moscher 2018), wydrukowanie pierwszej filiżanki z marsjańskiej gliny może być symbolem nowego, międzyplanetarnego rozdziału w naszej wspólnej historii ludzkości?
Technologia i kultura nie są od siebie oddzielone, ale razem na nowo definiują nasze otoczenie.
Symboliczna filiżanka wykonana z marsjańskiej gliny nawiązuje do korzeni kultury, ponieważ ceramika i przedmioty codziennego użytku stanowiły fundamentalne źródło wiedzy w historii ludzkości i do dziś są nośnikami informacji.
Dzięki wielopłaszczyznowym odniesieniom do kultury projekt In Rust We Trust zabiera nas w metaforyczną podróż w czasie. Powinien być traktowany raczej jako spekulacja niż koncepcja wdrożeniowa. Mimo swego spekulatywnego charakteru, wyniki eksperymentów materiałowych i technologicznych mogą stanowić punkt odniesienia dla nauki, a ich transdyscyplinarny charakter nie pozwala na zaszeregowanie ich do żadnej kategorii. Rezultat, czyli materialne przedstawienie pomysłu, jest pierwszą próbą stworzenia marsjańskiej ceramiki użytkowej. To przystanek na drodze między tym, co wiemy, a tym, do czego dążymy. Projekt nie tylko wnosi wkład w dyskusję o kolonizacji Marsa, ale także otwiera nowe możliwości debaty i wyzwań.
PROJEKT
Do przeprowadzenia eksperymentu z drukiem 3D z materiałem MGS-1, chciałam wykorzystać kontekst kulturowy i użytkowy – filiżanka -nośnik reprezentujący współczesną kulturę. Zaprojektowałam dwa modele filiżanek do espresso, których kształt miał symbolicznie nawiązywać do naczynia cateringowego, kubka o określonej funkcji i być kształtem adekwatnym do technologii jego wykonania, czyli druku 3D w glinie.
Jedną z metod formowania pierwszych naczyń ceramicznych przed wynalezieniem koła garnerowego było zwinięcie długiej gliny w spiralę, tak aby ściany naczynia uformowały się równomiernie. Najstarsze znalezione produkty pochodzą z 13 tys. Pne. Historia zatoczyła koło, podobnie jak proces produkcji przyrostowej na drukarce 3D. Daje jednak bardzo różne możliwości, a powstałe struktury są znacznie bardziej złożone. (Breyer, Kearns 1996)
Modele espresso były starannie przemyślanym kształtem pod względem produkcji, z uwzględnieniem konotacji kulturowych. G-code, czyli ścieżka głowicy drukarki, został zaprojektowany i wygenerowany za pomocą narzędzi parametrycznych.
Decyzja podjęta, że będzie to filiżanka właśnie do espresso była subiektywnym wyborem . Argumenty popierające tę decyzję mają swoje uzasadnienie w projekcie. Espresso jest stosunkowo młodym sposobem parzenia kawy i według “history of coffee” datowane jest na początek XX wieku. Jest małą, czarną kawą serwowaną w małej, ogrzanej przed podaniem filiżance o pojemności ok. 70 ml, wypełnia ją do połowy. Espresso swoją nazwę zawdzięcza szybkości parzenia (średnio 35-45 sekund).
Tym samym reprezentuje fakt i potrzebę szybkiego działania, zmian i współczesny pęd. Innym insightem są wyznania astronautów z ISS w których przyznają się do tęsknoty za ziemskimi na pozór zwykłymi rzeczami. Jednym z nich jest zapach i smak prawdziwej kawy. Astronauci bardzo chwalili sobie projekt specjalnej “stacji kawowej” oraz specjalnie zaprojektowanych naczyń uwzględniających warunki zerowej grawitacji. W jednym z wywiadów amerykański astronauta Kjell Lindgren mówi:“It’s great to be home and to be able to use our home coffee maker, but I’m a little embarrassed to admit that I miss the coffee the food lab made for me in space,” Lindgren laughed. “The smell of coffee is one of the most enjoyable things about it. Getting to experience fresh coffee was a big deal.”
Filiżanka z projektu “In rust we trust” nie była projektowana jako obiekt użytkowy szczególnie do warunków panujących na ISS. Jej kształt miał symbolicznie nawiązywać do naczynia gastronomicznego, filiżanki która miała określoną funkcję także być kształtem który będzie w tym przypadku adekwatny do technologii wykonania czyli druku 3d w glinie. Projekt modelu espresso 1 i espresso 2 był przemyślanym pod kątem wytwórczym kształtem uwzględniającym konotacje kulturowe. Do zaprojektowania i wygenerowania gcodu czyli ścieżki dla głowicy drukarki wykorzystano narzędzia parametryczne.
projekt był prezentowany na międzynarodowej konferencji
8th Conference on Computation, Communication, Aesthetics & X, 8–10 July, Graz online
mój projekt był prezentowany w sekcji ARTWORK ( wystawa online)
Nowe Projekty Kolekcja Martian Pottery:
Wystawiane Premierowo na CYFEST 13
Mars: fakty i fikcja Kuratorem projektu jest niezależna kuratorka Nina Czegledy (Kanada) we współpracy z Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, Gdańsk
