Ecualonia ( Ekwador + Polska) – kulturowe paralele, artystyczna wyjątkowość
Transkulturowy projekt mający na celu zaprezentować kulturę i dziedzictwo polskie poprzez działanie artystyczne.
Projekt ma charakter dialogiczny i spekulatywny. Ma być realizowany w formie rezydencji artystycznej, która ma się składać z dwóch części. Pierwsza to prezentacja wideoklipu reprezentującego kulturę polską i jej dziedzictwo ( przygotowanego specjalnie na ten projekt w języku hiszpańskim). Oraz druga część twórczo-spekulatywna której finalnym efektem mają być nowe cyfrowe obrazy- hybrydy powstałe z połączenia dwóch odrębnych kultur.
Ankieta dotyczy trwałości kultury i dziedzictwa. Pytania obejmują silne elementy kultury, wybór jednego z nich, prognozę dotyczącą jego przetrwania oraz elementy, które mogą zanikać. Temat obejmuje także świat sztuki, współczesnych artystów, a także tradycje kulinarne i pochodzenie respondentów.
szczegółowy opis projektu :
Ecualonia to hipotetyczna kraina, która powstała z połączenia dwóch kultur, polskiej i ekwadorskiej. ( Ecuador + Polonia).Projekt ma na celu odkryć kulturowe paralele i połączyć je w jedną wyjątkową opowieść artystyczną.
Celem projektu jest prezentacja kultury polskiej i jej dziedzictwa w sposób zrozumiały i przystępny współczesnym odbiorcom z kręgu kulturowego Ameryki Południowej oraz stworzyć nową wyjątkową opowieść artystyczną będącą efektem hipotetycznego połączenia dwóch kultur.
Ten autorski projekt należy do kategorii spekulatywnych i bazuje na badaniach i teorii szwedzkiego antropologa Ulfa Hannerza zajmującego się m.in badaniami transnarodowych procesów kulturowych i globalizacji. Jednym z pojęć opracowanych przez badacza jest „kreolizacja kultury” czyli wielopłaszczyznowe przemieszanie kulturowe. Badacz traktuje wszystkie przestrzenie kulturowe jako hybrydy, które nawzajem się przeplatają, mutują i koegzystują. Co zatem nas łączy a co różni i co powstałoby z połączenia kultury polskiej i ekwadorskiej? Jakie silne cechy dziedzictw narodowych umocnią się przez to jeszcze bardziej.
miejsce realizacji:
San Francisco de Quito (Quito) – stolica Ekwadoru, którego zabudowa staromiejska została w 1978 wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO . To właśnie ten fakt, iż miasta Quito i Kraków jako jedne z pierwszych na świecie zostały w 1978 roku wpisane na listę doprowadził do podpisania umowy partnerskiej między nimi. Tam też znajduje się gospodarz i organizator rezydencji artystycznej, Centralny Uniwersytet w Ekwadorze. Uniwersytet jest instytucją publiczną oraz najstarszym uniwersytetem i drugim co do wielkości pod względem liczby studentów w Republice Ekwadoru. Wydział Sztuk Pięknych współpracuje między innymi z Museo de la Universidad Central del Ecuador “MUCE”, Fundacją Vive en Arte w Quito, zajmującą się rozpowszechnianiem sztuki we wszystkich jej formach, poprzez planowanie, organizację i realizację wystaw, spotkań, koncertów, seminariów i festiwali w celu aktywizacji i przygotowania procesów artystycznych w akademii i poza nią. Inną wartą nadmienienia instytucją partnerską jest Instituto Nacional de Patrimonio Cultural – Ecuador , która jest krajową jednostką sektora publicznego zajmująca się zarządzaniem badaniami oraz promocją materialnego i niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Istnieje 10 uniwersytetów z których najstarszy i największy własnie Centralny Uniwersytet Ekwadoru w Quito został założony w 1769.